praecogniturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of praecognoscō
Participle edit
praecognitūrus (feminine praecognitūra, neuter praecognitūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praecognitūrus | praecognitūra | praecognitūrum | praecognitūrī | praecognitūrae | praecognitūra | |
Genitive | praecognitūrī | praecognitūrae | praecognitūrī | praecognitūrōrum | praecognitūrārum | praecognitūrōrum | |
Dative | praecognitūrō | praecognitūrō | praecognitūrīs | ||||
Accusative | praecognitūrum | praecognitūram | praecognitūrum | praecognitūrōs | praecognitūrās | praecognitūra | |
Ablative | praecognitūrō | praecognitūrā | praecognitūrō | praecognitūrīs | |||
Vocative | praecognitūre | praecognitūra | praecognitūrum | praecognitūrī | praecognitūrae | praecognitūra |