Latin

edit

Etymology

edit

Perfect participle of praefor

Participle

edit

praefātus (feminine praefāta, neuter praefātum); first/second-declension participle

  1. prefaced etc.

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praefātus praefāta praefātum praefātī praefātae praefāta
Genitive praefātī praefātae praefātī praefātōrum praefātārum praefātōrum
Dative praefātō praefātō praefātīs
Accusative praefātum praefātam praefātum praefātōs praefātās praefāta
Ablative praefātō praefātā praefātō praefātīs
Vocative praefāte praefāta praefātum praefātī praefātae praefāta

References

edit
  • praefatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praefatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.