praegressus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praegredior

Participle

praegressus (feminine praegressa, neuter praegressum); first/second-declension participle

1. Gone ahead

Declension

First/second-declension adjective.

Number	Singular				Plural
Case / Gender	Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	praegressus	praegressa	praegressum		praegressī	praegressae	praegressa
Genitive	praegressī	praegressae	praegressī		praegressōrum	praegressārum	praegressōrum
Dative	praegressō		praegressō		praegressīs
Accusative	praegressum	praegressam	praegressum		praegressōs	praegressās	praegressa
Ablative	praegressō	praegressā	praegressō		praegressīs
Vocative	praegresse	praegressa	praegressum		praegressī	praegressae	praegressa

References

• “praegressus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “praegressus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers