praetermittendus
Latin edit
Etymology edit
Future passive participle of praetermittō.
Participle edit
praetermittendus (feminine praetermittenda, neuter praetermittendum); first/second-declension participle
- which is to be permitted, neglected, overlooked
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praetermittendus | praetermittenda | praetermittendum | praetermittendī | praetermittendae | praetermittenda | |
Genitive | praetermittendī | praetermittendae | praetermittendī | praetermittendōrum | praetermittendārum | praetermittendōrum | |
Dative | praetermittendō | praetermittendō | praetermittendīs | ||||
Accusative | praetermittendum | praetermittendam | praetermittendum | praetermittendōs | praetermittendās | praetermittenda | |
Ablative | praetermittendō | praetermittendā | praetermittendō | praetermittendīs | |||
Vocative | praetermittende | praetermittenda | praetermittendum | praetermittendī | praetermittendae | praetermittenda |