praeventus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of praeveniō
Participle
editpraeventus (feminine praeventa, neuter praeventum); first/second-declension participle
- anticipated
- forseen
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praeventus | praeventa | praeventum | praeventī | praeventae | praeventa | |
Genitive | praeventī | praeventae | praeventī | praeventōrum | praeventārum | praeventōrum | |
Dative | praeventō | praeventō | praeventīs | ||||
Accusative | praeventum | praeventam | praeventum | praeventōs | praeventās | praeventa | |
Ablative | praeventō | praeventā | praeventō | praeventīs | |||
Vocative | praevente | praeventa | praeventum | praeventī | praeventae | praeventa |
References
edit- “praeventus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press