Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of praeveniō

Participle

edit

praeventus (feminine praeventa, neuter praeventum); first/second-declension participle

  1. anticipated
  2. forseen

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praeventus praeventa praeventum praeventī praeventae praeventa
Genitive praeventī praeventae praeventī praeventōrum praeventārum praeventōrum
Dative praeventō praeventō praeventīs
Accusative praeventum praeventam praeventum praeventōs praeventās praeventa
Ablative praeventō praeventā praeventō praeventīs
Vocative praevente praeventa praeventum praeventī praeventae praeventa

References

edit