preĝi

See also: pregi

Esperanto

Etymology

From Italian pregare.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈpred͡ʒi]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ed͡ʒi
• Hyphenation: pre‧ĝi

Verb

preĝi (present preĝas, past preĝis, future preĝos, conditional preĝus, volitive preĝu)

1. to pray

Conjugation

Conjugation of preĝi present past future singular plural singular plural singular plural tense preĝas preĝis preĝos active participle preĝanta preĝantaj preĝinta preĝintaj preĝonta preĝontaj acc. preĝantan preĝantajn preĝintan preĝintajn preĝontan preĝontajn passive participle preĝata preĝataj preĝita preĝitaj preĝota preĝotaj acc. preĝatan preĝatajn preĝitan preĝitajn preĝotan preĝotajn nominal active participle preĝanto preĝantoj preĝinto preĝintoj preĝonto preĝontoj acc. preĝanton preĝantojn preĝinton preĝintojn preĝonton preĝontojn nominal passive participle preĝato preĝatoj preĝito preĝitoj preĝoto preĝotoj acc. preĝaton preĝatojn preĝiton preĝitojn preĝoton preĝotojn adverbial active participle preĝante preĝinte preĝonte adverbial passive participle preĝate preĝite preĝote infinitive preĝi imperative preĝu conditional preĝus

Derived terms

• alpreĝi (“to pray to”)
• preĝejo (“place of worship”)