preslușnic
Romanian
editEtymology
editBorrowed from Old Church Slavonic прѣслоушьникъ (prěslušĭnikŭ).
Noun
editpreslușnic m (plural preslușnici)
- (obsolete) an disobedient person
Declension
editDeclension of preslușnic
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) preslușnic | preslușnicul | (niște) preslușnici | preslușnicii |
genitive/dative | (unui) preslușnic | preslușnicului | (unor) preslușnici | preslușnicilor |
vocative | preslușnicule | preslușnicilor |
References
edit- preslușnic in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN