pristí
Catalan
editEtymology
editA borrowing from Latin prīstĭnus, from the same root as prīmus (“first”). First attested in 1590.
Pronunciation
editAdjective
editpristí (feminine pristina, masculine plural pristins, feminine plural pristines)
Further reading
edit- “pristí” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “pristí”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “pristí” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “pristí” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.