Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of prōdīcō.

Participle

edit

prōdictus (feminine prōdicta, neuter prōdictum); first/second-declension participle

  1. defered

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative prōdictus prōdicta prōdictum prōdictī prōdictae prōdicta
Genitive prōdictī prōdictae prōdictī prōdictōrum prōdictārum prōdictōrum
Dative prōdictō prōdictō prōdictīs
Accusative prōdictum prōdictam prōdictum prōdictōs prōdictās prōdicta
Ablative prōdictō prōdictā prōdictō prōdictīs
Vocative prōdicte prōdicta prōdictum prōdictī prōdictae prōdicta

References

edit
  • prodictus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • prodictus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.