propagatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of prōpāgō.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /proː.paːˈɡaː.tus/, [proːpäːˈɡäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pro.paˈɡa.tus/, [propäˈɡäːt̪us]
Participle
editprōpāgātus (feminine prōpāgāta, neuter prōpāgātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | prōpāgātus | prōpāgāta | prōpāgātum | prōpāgātī | prōpāgātae | prōpāgāta | |
Genitive | prōpāgātī | prōpāgātae | prōpāgātī | prōpāgātōrum | prōpāgātārum | prōpāgātōrum | |
Dative | prōpāgātō | prōpāgātō | prōpāgātīs | ||||
Accusative | prōpāgātum | prōpāgātam | prōpāgātum | prōpāgātōs | prōpāgātās | prōpāgāta | |
Ablative | prōpāgātō | prōpāgātā | prōpāgātō | prōpāgātīs | |||
Vocative | prōpāgāte | prōpāgāta | prōpāgātum | prōpāgātī | prōpāgātae | prōpāgāta |
References
edit- propagatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)