proscaenium
Latin
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /prosˈkae̯.ni.um/, [prɔs̠ˈkäe̯niʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /proʃˈʃe.ni.um/, [proʃˈʃɛːnium]
Noun
editproscaenium n (genitive proscaeniī or proscaenī); second declension
- Alternative form of proscēnium
Declension
editSecond-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | proscaenium | proscaenia |
Genitive | proscaeniī proscaenī1 |
proscaeniōrum |
Dative | proscaeniō | proscaeniīs |
Accusative | proscaenium | proscaenia |
Ablative | proscaeniō | proscaeniīs |
Vocative | proscaenium | proscaenia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).