prosiniec

Old Polish

Etymology

Borrowed from Old Czech prosinec.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /prɔɕiɲɛt͡s/
• IPA^(key): (15^th CE) /prɔɕiɲɛt͡s/

Noun

prosiniec m animacy unattested

1. January
   • 1864 [15th century], August Bielowski, editor, Monumenta Poloniae Historica. Pomniki Dziejowe Polski‎^[1], volume II, page 906:

     Januarius, gl. altitonans prosinech

     [Januarius, gl. altitonans prosiniec]

2. December
   • 1930 [c. 1455], “Neh”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[2], 1, 1:

     Y stalo syø gest myesyøcza prosyncza (mense casleu) lyata XX

     [I stało się jest miesiąca prosińca (mense casleu) lata XX]

Further reading

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “prosiniec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN