protocolant
Romanian
editEtymology
editBorrowed from German Protokollant.
Noun
editprotocolant m (plural protocolanți)
Declension
editDeclension of protocolant
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) protocolant | protocolantul | (niște) protocolanți | protocolanții |
genitive/dative | (unui) protocolant | protocolantului | (unor) protocolanți | protocolanților |
vocative | protocolantule | protocolanților |
References
edit- protocolant in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN