Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of quadripartiō (divide in four parts).

Pronunciation

edit

Participle

edit

quadripartītus (feminine quadripartīta, neuter quadripartītum, adverb quadripartītō); first/second-declension participle

  1. divided in four parts, having been divided in four parts.

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative quadripartītus quadripartīta quadripartītum quadripartītī quadripartītae quadripartīta
Genitive quadripartītī quadripartītae quadripartītī quadripartītōrum quadripartītārum quadripartītōrum
Dative quadripartītō quadripartītō quadripartītīs
Accusative quadripartītum quadripartītam quadripartītum quadripartītōs quadripartītās quadripartīta
Ablative quadripartītō quadripartītā quadripartītō quadripartītīs
Vocative quadripartīte quadripartīta quadripartītum quadripartītī quadripartītae quadripartīta

Derived terms

edit
edit

Descendants

edit
  • English: quadripartite
  • Italian: quadripartito

References

edit
  • quadripartitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • quadripartitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • quadripartitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • the succession of the four seasons: commutationes temporum quadripartitae