quvanç
Crimean Tatar edit
Etymology edit
From Proto-Turkic *kïb (“luck, happiness”). Compare Turkish kıvanç (“pleasure”)
Noun edit
quvanç
Declension edit
Declension of quvanç
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | quvanç | quvançlar |
genitive | quvançnıñ | quvançlarnıñ |
dative | quvançqa | quvançlarğa |
accusative | quvançnı | quvançlarnı |
locative | quvançta | quvançlarda |
ablative | quvançtan | quvançlardan |