reconciliaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of reconciliō
Participle
editreconciliātūrus (feminine reconciliātūra, neuter reconciliātūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | reconciliātūrus | reconciliātūra | reconciliātūrum | reconciliātūrī | reconciliātūrae | reconciliātūra | |
Genitive | reconciliātūrī | reconciliātūrae | reconciliātūrī | reconciliātūrōrum | reconciliātūrārum | reconciliātūrōrum | |
Dative | reconciliātūrō | reconciliātūrō | reconciliātūrīs | ||||
Accusative | reconciliātūrum | reconciliātūram | reconciliātūrum | reconciliātūrōs | reconciliātūrās | reconciliātūra | |
Ablative | reconciliātūrō | reconciliātūrā | reconciliātūrō | reconciliātūrīs | |||
Vocative | reconciliātūre | reconciliātūra | reconciliātūrum | reconciliātūrī | reconciliātūrae | reconciliātūra |