redintegrasco
Latin edit
Etymology edit
redintegrō (stem with thematic vowel: redintegrā-) + -scō
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /re.din.teˈɡraːs.koː/, [rɛd̪ɪn̪t̪ɛˈɡräːs̠koː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /re.din.teˈɡras.ko/, [red̪in̪t̪eˈɡräsko]
Verb edit
redintegrāscō (present infinitive redintegrāscere); third conjugation, no passive, no perfect or supine stem
- (New Latin, reflexive) to renew oneself
- ante 1503, Antonius Bonfinius, Rerum Vngaricarum decades tres (1543), decade III, book iv, page 417:
- Gubernatorem interregis loco creare licuiſſet, declinaſſent huiuſce belli pericula, quę comitijs quibuſque regalibus redintegraſcunt.
- 1526–7, Johannes Oporinus (author), Karl Sudhoff (editor), De vita longa in Theophraſt von Hohenheim, gen. Paracelsus, Sämtliche Werke, division I: Mediziniſche naturwiſſenſchaftliche und philoſophiſche Schriften, volume III (1930), 254:
- [P]raeterea vita longa tanquam homo existit nobis, ut ignis ligno insitus, quo redintegrascit homo.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1680, Ludovicus Thomassinus, Dogmatum Theologicorum prior prodit De Verbi Dei Incarnatione, book VI, chapter vii, § xiii, pages 431-2:
- Et quantum inde redintegraſceret morbus?
- (please add an English translation of this quotation)
- ante 1503, Antonius Bonfinius, Rerum Vngaricarum decades tres (1543), decade III, book iv, page 417:
Conjugation edit
References edit
- redintegrasco in Ramminger, Johann (2024 April 24 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016