reflü
Turkish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editreflü (definite accusative reflüyü, plural reflüler)
Declension
editInflection | ||
---|---|---|
Nominative | reflü | |
Definite accusative | reflüyü | |
Singular | Plural | |
Nominative | reflü | reflüler |
Definite accusative | reflüyü | reflüleri |
Dative | reflüye | reflülere |
Locative | reflüde | reflülerde |
Ablative | reflüden | reflülerden |
Genitive | reflünün | reflülerin |