refricatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of rēfricō
Participle edit
refricātus (feminine refricāta, neuter refricātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | refricātus | refricāta | refricātum | refricātī | refricātae | refricāta | |
Genitive | refricātī | refricātae | refricātī | refricātōrum | refricātārum | refricātōrum | |
Dative | refricātō | refricātō | refricātīs | ||||
Accusative | refricātum | refricātam | refricātum | refricātōs | refricātās | refricāta | |
Ablative | refricātō | refricātā | refricātō | refricātīs | |||
Vocative | refricāte | refricāta | refricātum | refricātī | refricātae | refricāta |