reinvitaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of reinvītō
Participle
editreinvītātūrus (feminine reinvītātūra, neuter reinvītātūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | reinvītātūrus | reinvītātūra | reinvītātūrum | reinvītātūrī | reinvītātūrae | reinvītātūra | |
Genitive | reinvītātūrī | reinvītātūrae | reinvītātūrī | reinvītātūrōrum | reinvītātūrārum | reinvītātūrōrum | |
Dative | reinvītātūrō | reinvītātūrō | reinvītātūrīs | ||||
Accusative | reinvītātūrum | reinvītātūram | reinvītātūrum | reinvītātūrōs | reinvītātūrās | reinvītātūra | |
Ablative | reinvītātūrō | reinvītātūrā | reinvītātūrō | reinvītātūrīs | |||
Vocative | reinvītātūre | reinvītātūra | reinvītātūrum | reinvītātūrī | reinvītātūrae | reinvītātūra |