rekât

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ركعت (rek'at), from Arabic رَكْعَة (rakʕa).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɾe.cat/

Noun

rekât (definite accusative rekâtı, plural rekâtlar)

1. (Islam) rak'a (a unit of Islamic prayer)

Declension

Inflection
Nominative	rekât
Definite accusative	rekâtı
	Singular	Plural
Nominative	rekât	rekâtlar
Definite accusative	rekâtı	rekâtları
Dative	rekâta	rekâtlara
Locative	rekâtta	rekâtlarda
Ablative	rekâttan	rekâtlardan
Genitive	rekâtın	rekâtların