relicuus
Latin
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /reˈli.ku.us/, [rɛˈlʲɪkuʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /reˈli.ku.us/, [reˈliːkuːs]
Adjective
editrelicuus (feminine relicua, neuter relicuum); first/second-declension adjective
- Alternative form of reliquus
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | relicuus | relicua | relicuum | relicuī | relicuae | relicua | |
Genitive | relicuī | relicuae | relicuī | relicuōrum | relicuārum | relicuōrum | |
Dative | relicuō | relicuō | relicuīs | ||||
Accusative | relicuum | relicuam | relicuum | relicuōs | relicuās | relicua | |
Ablative | relicuō | relicuā | relicuō | relicuīs | |||
Vocative | relicue | relicua | relicuum | relicuī | relicuae | relicua |
References
edit- “relicuus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- relicuus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.