Latin

edit

Etymology

edit

From rēmus (oar) +‎ vagus (wandering).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

rēmivagus (feminine rēmivaga, neuter rēmivagum); first/second-declension adjective

  1. oar-wafted, impelled by oars

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative rēmivagus rēmivaga rēmivagum rēmivagī rēmivagae rēmivaga
Genitive rēmivagī rēmivagae rēmivagī rēmivagōrum rēmivagārum rēmivagōrum
Dative rēmivagō rēmivagō rēmivagīs
Accusative rēmivagum rēmivagam rēmivagum rēmivagōs rēmivagās rēmivaga
Ablative rēmivagō rēmivagā rēmivagō rēmivagīs
Vocative rēmivage rēmivaga rēmivagum rēmivagī rēmivagae rēmivaga

References

edit
  • remivagus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • remivagus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.