repugnaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of repugnō.
Participle
editrepugnātūrus (feminine repugnātūra, neuter repugnātūrum); first/second-declension participle
- about to oppose
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | repugnātūrus | repugnātūra | repugnātūrum | repugnātūrī | repugnātūrae | repugnātūra | |
Genitive | repugnātūrī | repugnātūrae | repugnātūrī | repugnātūrōrum | repugnātūrārum | repugnātūrōrum | |
Dative | repugnātūrō | repugnātūrō | repugnātūrīs | ||||
Accusative | repugnātūrum | repugnātūram | repugnātūrum | repugnātūrōs | repugnātūrās | repugnātūra | |
Ablative | repugnātūrō | repugnātūrā | repugnātūrō | repugnātūrīs | |||
Vocative | repugnātūre | repugnātūra | repugnātūrum | repugnātūrī | repugnātūrae | repugnātūra |