restauratus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of rēstaurō.
Participle
editrestaurātus (feminine restaurāta, neuter restaurātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | restaurātus | restaurāta | restaurātum | restaurātī | restaurātae | restaurāta | |
Genitive | restaurātī | restaurātae | restaurātī | restaurātōrum | restaurātārum | restaurātōrum | |
Dative | restaurātō | restaurātō | restaurātīs | ||||
Accusative | restaurātum | restaurātam | restaurātum | restaurātōs | restaurātās | restaurāta | |
Ablative | restaurātō | restaurātā | restaurātō | restaurātīs | |||
Vocative | restaurāte | restaurāta | restaurātum | restaurātī | restaurātae | restaurāta |
References
edit- restauratus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)