ridegi

Esperanto

Etymology

From ridi (“to laugh”) +‎ -eg-.

Pronunciation

• IPA^(key): [ridˈeɡi]
• Rhymes: -eɡi
• Hyphenation: rid‧eg‧i

Verb

ridegi (present ridegas, past ridegis, future ridegos, conditional ridegus, volitive ridegu)

1. (intransitive) to guffaw

Conjugation

Conjugation of ridegi present past future singular plural singular plural singular plural tense ridegas ridegis ridegos active participle rideganta ridegantaj rideginta ridegintaj ridegonta ridegontaj acc. ridegantan ridegantajn ridegintan ridegintajn ridegontan ridegontajn nominal active participle rideganto ridegantoj rideginto ridegintoj ridegonto ridegontoj acc. rideganton ridegantojn rideginton ridegintojn ridegonton ridegontojn adverbial active participle ridegante rideginte ridegonte infinitive ridegi imperative ridegu conditional ridegus