Home
Random
Log in
Settings
Donations
About Wiktionary
Disclaimers
Search
rintonacate
Language
Watch
Edit
Contents
1
Italian
1.1
Etymology 1
1.1.1
Verb
1.2
Etymology 2
1.2.1
Participle
1.3
Anagrams
Italian
edit
Etymology 1
edit
Verb
edit
rintonacate
inflection of
rintonacare
:
second-person
plural
present
indicative
second-person
plural
imperative
Etymology 2
edit
Participle
edit
rintonacate
f
pl
feminine
plural
of
rintonacato
Anagrams
edit
ciatteranno
,
incantatore
,
incartonate
,
taciteranno
Categories
:
Italian non-lemma forms
Italian verb forms
Italian past participle forms