roykur
Faroese edit
Etymology edit
From Old Norse reykr, from Proto-Germanic *raukiz. See also rúka.
Pronunciation edit
Noun edit
roykur m (genitive singular royks, uncountable)
Declension edit
m15s | Singular | |
Indefinite | Definite | |
Nominative | roykur | roykurin |
Accusative | royk | roykin |
Dative | royki | roykinum |
Genitive | royks | royksins |