ryðönd
Icelandic edit
Etymology edit
From ryð (“rust”) + önd (“duck”).
Pronunciation edit
Noun edit
ryðönd f (genitive singular ryðandar, nominative plural ryðendur)
Declension edit
declension of ryðönd
f-s3 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | ryðönd | ryðöndin | ryðendur | ryðendurnar |
accusative | ryðönd | ryðöndina | ryðendur | ryðendurnar |
dative | ryðönd | ryðöndinni | ryðöndum | ryðöndunum |
genitive | ryðandar | ryðandarinnar | ryðanda | ryðandanna |