sálfræðingur

Icelandic

Etymology

From sálfræði (“psychology”) +‎ -ingur.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsaulˌfraiːðiŋkʏr/

Noun

sálfræðingur m (genitive singular sálfræðings, nominative plural sálfræðingar)

1. psychologist

Declension

declension of sálfræðingur

m-s1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	sálfræðingur	sálfræðingurinn	sálfræðingar	sálfræðingarnir
accusative	sálfræðing	sálfræðinginn	sálfræðinga	sálfræðingana
dative	sálfræðingi	sálfræðingnum	sálfræðingum	sálfræðingunum
genitive	sálfræðings	sálfræðingsins	sálfræðinga	sálfræðinganna

Further reading

• “sálfræðingur” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)