sülün

See also: sulun

Turkish edit

Etymology edit

From Ottoman Turkish سوكلن, سوكلون (söğlün, sülün). Compare Old Turkic [script needed] (süglin), [script needed] (süvlin), from Proto-Turkic *süglin (“pheasant”).

Pronunciation edit

Audio (file)

Noun edit

sülün (definite accusative sülünü, plural sülünler)

pheasant

Declension edit

Inflection

Nominative

sülün

Definite accusative

sülünü

Singular

Plural

Nominative

sülün

Definite accusative

Dative

Locative

Ablative

Genitive

Possessive forms
Nominative
	Singular	Plural
1st singular	sülünüm	sülünlerim
2nd singular	sülünün	sülünlerin
3rd singular	sülünü	sülünleri
1st plural	sülünümüz	sülünlerimiz
2nd plural	sülününüz	sülünleriniz
3rd plural	sülünleri	sülünleri
Definite accusative
	Singular	Plural
1st singular	sülünümü	sülünlerimi
2nd singular	sülününü	sülünlerini
3rd singular	sülününü	sülünlerini
1st plural	sülünümüzü	sülünlerimizi
2nd plural	sülününüzü	sülünlerinizi
3rd plural	sülünlerini	sülünlerini
Dative
	Singular	Plural
1st singular	sülünüme	sülünlerime
2nd singular	sülününe	sülünlerine
3rd singular	sülününe	sülünlerine
1st plural	sülünümüze	sülünlerimize
2nd plural	sülününüze	sülünlerinize
3rd plural	sülünlerine	sülünlerine
Locative
	Singular	Plural
1st singular	sülünümde	sülünlerimde
2nd singular	sülününde	sülünlerinde
3rd singular	sülününde	sülünlerinde
1st plural	sülünümüzde	sülünlerimizde
2nd plural	sülününüzde	sülünlerinizde
3rd plural	sülünlerinde	sülünlerinde
Ablative
	Singular	Plural
1st singular	sülünümden	sülünlerimden
2nd singular	sülününden	sülünlerinden
3rd singular	sülününden	sülünlerinden
1st plural	sülünümüzden	sülünlerimizden
2nd plural	sülününüzden	sülünlerinizden
3rd plural	sülünlerinden	sülünlerinden
Genitive
	Singular	Plural
1st singular	sülünümün	sülünlerimin
2nd singular	sülününün	sülünlerinin
3rd singular	sülününün	sülünlerinin
1st plural	sülünümüzün	sülünlerimizin
2nd plural	sülününüzün	sülünlerinizin
3rd plural	sülünlerinin	sülünlerinin