samoderjeț
Romanian
editEtymology
editBorrowed from Russian самодержец (samoderžec).
Noun
editsamoderjeț m (plural samoderjeți)
Declension
editDeclension of samoderjeț
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) samoderjeț | samoderjețul | (niște) samoderjeți | samoderjeții |
genitive/dative | (unui) samoderjeț | samoderjețului | (unor) samoderjeți | samoderjeților |
vocative | samoderjețule | samoderjeților |
References
edit- samoderjeț in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN