See also: satu ratus

Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of saturō.

Participle edit

saturātus (feminine saturāta, neuter saturātum); first/second-declension participle

  1. sated, satisfied

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative saturātus saturāta saturātum saturātī saturātae saturāta
Genitive saturātī saturātae saturātī saturātōrum saturātārum saturātōrum
Dative saturātō saturātō saturātīs
Accusative saturātum saturātam saturātum saturātōs saturātās saturāta
Ablative saturātō saturātā saturātō saturātīs
Vocative saturāte saturāta saturātum saturātī saturātae saturāta

References edit

  • saturatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • saturatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • saturatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette