semioclusivă
Romanian
editEtymology
editFrom semi- + oclusivă. Calque of French demi-oclusive.
Noun
editsemioclusivă f (plural semioclusive)
- a semiocclusive consonant
Declension
editDeclension of semioclusivă
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) semioclusivă | semioclusiva | (niște) semioclusive | semioclusivele |
genitive/dative | (unei) semioclusive | semioclusivei | (unor) semioclusive | semioclusivelor |
vocative | semioclusivă, semioclusivo | semioclusivelor |
References
edit- semioclusivă in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN