Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Borrowed from Frankish *siniskalk (seneschal).

Pronunciation edit

Noun edit

siniscalcus m (genitive siniscalcī); second declension[1][2]

  1. (Medieval Latin) seneschal, steward, mayordomo

Declension edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative siniscalcus siniscalcī
Genitive siniscalcī siniscalcōrum
Dative siniscalcō siniscalcīs
Accusative siniscalcum siniscalcōs
Ablative siniscalcō siniscalcīs
Vocative siniscalce siniscalcī

Descendants edit

References edit

  1. ^ Niermeyer, Jan Frederik (1976) “senescalcus”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 956
  2. ^ siniscalcus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)