sitanius
Latin
editEtymology
editFrom Ancient Greek σητάνιος (sētánios).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /siːˈta.ni.us/, [s̠iːˈt̪äniʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /siˈta.ni.us/, [siˈt̪äːnius]
Adjective
editsītanius (feminine sītania, neuter sītanium); first/second-declension adjective
- of this year
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sītanius | sītania | sītanium | sītaniī | sītaniae | sītania | |
Genitive | sītaniī | sītaniae | sītaniī | sītaniōrum | sītaniārum | sītaniōrum | |
Dative | sītaniō | sītaniō | sītaniīs | ||||
Accusative | sītanium | sītaniam | sītanium | sītaniōs | sītaniās | sītania | |
Ablative | sītaniō | sītaniā | sītaniō | sītaniīs | |||
Vocative | sītanie | sītania | sītanium | sītaniī | sītaniae | sītania |
References
edit- “sitanius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sitanius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.