skœðleikr

Old Norse

Etymology

From skœðr +‎ -leikr.

Noun

skœðleikr m

1. scathefulness

Declension

  Declension of skœðleikr (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	skœðleikr	skœðleikrinn	skœðleikar	skœðleikarnir
accusative	skœðleik	skœðleikinn	skœðleika	skœðleikana
dative	skœðleiki	skœðleikinum	skœðleikum	skœðleikunum
genitive	skœðleiks	skœðleiksins	skœðleika	skœðleikanna

References

• skœðleikr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.