skurðgröftur

Icelandic

Etymology

From skurður (“ditch, canal”) +‎ gröftur (“digging”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskʏrðˌkrœftʏr/

Noun

skurðgröftur m (genitive singular skurðgraftar, no plural)

1. ditchdigging

Declension

declension of skurðgröftur

m-s3	singular
	indefinite	definite
nominative	skurðgröftur	skurðgröfturinn
accusative	skurðgröft	skurðgröftinn
dative	skurðgrefti	skurðgreftinum
genitive	skurðgraftar	skurðgraftarins