snuð
See also: snud
Icelandic
editEtymology
editFrom snuða (“to trick”), from Danish snyde (“to trick”).[1]
Pronunciation
editNoun
editsnuð n (genitive singular snuðs, nominative plural snuð)
Declension
editsingular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | snuð | snuðið | snuð | snuðin |
accusative | snuð | snuðið | snuð | snuðin |
dative | snuði | snuðinu | snuðum | snuðunum |
genitive | snuðs | snuðsins | snuða | snuðanna |