See also: snud

Icelandic

edit

Etymology

edit

From snuða (to trick), from Danish snyde (to trick).[1]

Pronunciation

edit

Noun

edit

snuð n (genitive singular snuðs, nominative plural snuð)

  1. pacifier, dummy (device for babies to suck on)

Declension

edit
Declension of snuð (neuter)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative snuð snuðið snuð snuðin
accusative snuð snuðið snuð snuðin
dative snuði snuðinu snuðum snuðunum
genitive snuðs snuðsins snuða snuðanna

Derived terms

edit

References

edit
  1. ^ “Hvaðan kemur orðið snuð?”, in Vísindavefurinn[1], 2001