störtkruka

Swedish

Etymology

störta +‎ kruka, since 1954

Noun

störtkruka c

1. (colloquial) helmet

Declension

Declension of störtkruka
	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	störtkruka	störtkrukan	störtkrukor	störtkrukorna
Genitive	störtkrukas	störtkrukans	störtkrukors	störtkrukornas

Synonyms

• störthjälm

References

• störtkruka in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• störtkruka in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)