staðalfrávik

Icelandic

Etymology

From staðall (“standard”) + frávik (“deviation”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈstaːðalˌfrauːvɪ(ː)k]

Noun

staðalfrávik n (genitive singular staðalfráviks, nominative plural staðalfrávik)

1. (statistics, probability) standard deviation

Declension

declension of staðalfrávik

n-s	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	staðalfrávik	staðalfrávikið	staðalfrávik	staðalfrávikin
accusative	staðalfrávik	staðalfrávikið	staðalfrávik	staðalfrávikin
dative	staðalfráviki	staðalfrávikinu	staðalfrávikum	staðalfrávikunum
genitive	staðalfráviks	staðalfráviksins	staðalfrávika	staðalfrávikanna

Derived terms

• staðalfrávik úrtaks (fluctuation, standard deviation)