stamineus
Latin edit
Etymology edit
From stāmen (“thread”) + -eus.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /staːˈmi.ne.us/, [s̠t̪äːˈmɪneʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /staˈmi.ne.us/, [st̪äˈmiːneus]
Adjective edit
stāmineus (feminine stāminea, neuter stāmineum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | stāmineus | stāminea | stāmineum | stāmineī | stāmineae | stāminea | |
Genitive | stāmineī | stāmineae | stāmineī | stāmineōrum | stāmineārum | stāmineōrum | |
Dative | stāmineō | stāmineō | stāmineīs | ||||
Accusative | stāmineum | stāmineam | stāmineum | stāmineōs | stāmineās | stāminea | |
Ablative | stāmineō | stāmineā | stāmineō | stāmineīs | |||
Vocative | stāminee | stāminea | stāmineum | stāmineī | stāmineae | stāminea |
Descendants edit
References edit
- “stamineus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- stamineus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.