Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of stipulor.

Participle

edit

stipulātus (feminine stipulāta, neuter stipulātum); first/second-declension participle

  1. stipulated

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative stipulātus stipulāta stipulātum stipulātī stipulātae stipulāta
Genitive stipulātī stipulātae stipulātī stipulātōrum stipulātārum stipulātōrum
Dative stipulātō stipulātō stipulātīs
Accusative stipulātum stipulātam stipulātum stipulātōs stipulātās stipulāta
Ablative stipulātō stipulātā stipulātō stipulātīs
Vocative stipulāte stipulāta stipulātum stipulātī stipulātae stipulāta

References

edit
  • stipulatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • stipulatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.