stjörnurökkur

Icelandic

Etymology

From stjarna (“star”) +‎ rökkur (“twilight”).

Noun

stjörnurökkur n (genitive singular stjörnurökkurs, no plural)

1. astronomical twilight

Declension

declension of stjörnurökkur

n-s	singular
	indefinite	definite
nominative	stjörnurökkur	stjörnurökkrið
accusative	stjörnurökkur	stjörnurökkrið
dative	stjörnurökkri	stjörnurökkrinu
genitive	stjörnurökkurs	stjörnurökkursins