stlatarius
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From stlattārius with compensatory lengthening from loss of the geminate.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /stlaːˈtaː.ri.us/, [s̠t̪ɫ̪äːˈt̪äːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /stlaˈta.ri.us/, [st̪läˈt̪äːrius]
Adjective edit
stlātārius (feminine stlātāria, neuter stlātārium); first/second-declension adjective
- Alternative form of stlattārius
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | stlātārius | stlātāria | stlātārium | stlātāriī | stlātāriae | stlātāria | |
Genitive | stlātāriī | stlātāriae | stlātāriī | stlātāriōrum | stlātāriārum | stlātāriōrum | |
Dative | stlātāriō | stlātāriō | stlātāriīs | ||||
Accusative | stlātārium | stlātāriam | stlātārium | stlātāriōs | stlātāriās | stlātāria | |
Ablative | stlātāriō | stlātāriā | stlātāriō | stlātāriīs | |||
Vocative | stlātārie | stlātāria | stlātārium | stlātāriī | stlātāriae | stlātāria |
References edit
- “stlatarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- stlatarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.