strönd
Icelandic edit
Etymology edit
From Old Norse strǫnd, from Proto-Germanic *strandō.
Pronunciation edit
Noun edit
strönd f (genitive singular strandar, nominative plural strendur or strandir)
Declension edit
- With plural strendur:
declension of strönd
f-s3 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | strönd | ströndin | strendur | strendurnar |
accusative | strönd | ströndina | strendur | strendurnar |
dative | strönd | ströndinni | ströndum | ströndunum |
genitive | strandar | strandarinnar | stranda | strandanna |
- With plural strandir:
declension of strönd
f-s2 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | strönd | ströndin | strandir | strandirnar |
accusative | strönd | ströndina | strandir | strandirnar |
dative | strönd | ströndinni | ströndum | ströndunum |
genitive | strandar | strandarinnar | stranda | strandanna |