suaviatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of suāvior.
Participle
editsuāviātus (feminine suāviāta, neuter suāviātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | suāviātus | suāviāta | suāviātum | suāviātī | suāviātae | suāviāta | |
Genitive | suāviātī | suāviātae | suāviātī | suāviātōrum | suāviātārum | suāviātōrum | |
Dative | suāviātō | suāviātō | suāviātīs | ||||
Accusative | suāviātum | suāviātam | suāviātum | suāviātōs | suāviātās | suāviāta | |
Ablative | suāviātō | suāviātā | suāviātō | suāviātīs | |||
Vocative | suāviāte | suāviāta | suāviātum | suāviātī | suāviātae | suāviāta |