Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of subeō.

Pronunciation edit

Participle edit

subitus (feminine subita, neuter subitum); first/second-declension participle

  1. approached
  2. succeeded
  3. occurred
  4. undergone

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative subitus subita subitum subitī subitae subita
Genitive subitī subitae subitī subitōrum subitārum subitōrum
Dative subitō subitō subitīs
Accusative subitum subitam subitum subitōs subitās subita
Ablative subitō subitā subitō subitīs
Vocative subite subita subitum subitī subitae subita

Adjective edit

subitus (feminine subita, neuter subitum, adverb subitō); first/second-declension adjective

  1. sudden
    • 29 BCE – 19 BCE, Virgil, Aeneid 4.697:
      [...] sed misera ante diem, subitōque accēnsa furōre, [...].
      [...] but [since Dido was dying] tragically before her day [had come], and she had been inflamed by a sudden madness, [...].
  2. unexpected

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative subitus subita subitum subitī subitae subita
Genitive subitī subitae subitī subitōrum subitārum subitōrum
Dative subitō subitō subitīs
Accusative subitum subitam subitum subitōs subitās subita
Ablative subitō subitā subitō subitīs
Vocative subite subita subitum subitī subitae subita

Derived terms edit

Related terms edit

Descendants edit

References edit

  • subitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • subitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • subitus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • subitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to be cut off by sudden death: subita morte exstingui
    • an extempore speech: oratio subita
    • the house suddenly fell in ruins: domus subita ruina collapsa est