subplicandus
Latin edit
Etymology edit
Future passive participle of subplicō.
Participle edit
subplicandus (feminine subplicanda, neuter subplicandum); first/second-declension participle
- Alternative form of supplicandus
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | subplicandus | subplicanda | subplicandum | subplicandī | subplicandae | subplicanda | |
Genitive | subplicandī | subplicandae | subplicandī | subplicandōrum | subplicandārum | subplicandōrum | |
Dative | subplicandō | subplicandō | subplicandīs | ||||
Accusative | subplicandum | subplicandam | subplicandum | subplicandōs | subplicandās | subplicanda | |
Ablative | subplicandō | subplicandā | subplicandō | subplicandīs | |||
Vocative | subplicande | subplicanda | subplicandum | subplicandī | subplicandae | subplicanda |