subrancidus
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /subˈran.ki.dus/, [s̠ʊbˈräŋkɪd̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /subˈran.t͡ʃi.dus/, [subˈrän̠ʲt͡ʃid̪us]
Adjective
editsubrancidus (feminine subrancida, neuter subrancidum); first/second-declension adjective
- Alternative form of surrancidus
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | subrancidus | subrancida | subrancidum | subrancidī | subrancidae | subrancida | |
Genitive | subrancidī | subrancidae | subrancidī | subrancidōrum | subrancidārum | subrancidōrum | |
Dative | subrancidō | subrancidō | subrancidīs | ||||
Accusative | subrancidum | subrancidam | subrancidum | subrancidōs | subrancidās | subrancida | |
Ablative | subrancidō | subrancidā | subrancidō | subrancidīs | |||
Vocative | subrancide | subrancida | subrancidum | subrancidī | subrancidae | subrancida |
References
edit- “subrancidus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers